Eşcinselliğin Bilimsel Tanımı:

Günümüzde bilim, eşcinselliğin büyük olasılıkla genetik olduğunu kabul eder ve bilinen tüm bilimsel bulgular ve incelemeler bunu doğrular niteliktedir. 19. ve 20. yüzyıllarda çeşitli psikologlar eşcinselliğin nedenleri ile ilgili teoriler geliştirmişlerdi. O zamanlar bunların çoğu eşcinselliği "akıl hastalığı" yada psikolojik bir bozukluk olarak tanımlıyordu. 19. yy psikologlarından Richard von Krafft-Ebing, eşcinselliğin kalıtımsal olduğunu iddia etti. Çağdaşı Sigmund Freud ise eşcinselliği kendini karşıt cinsteki ebeveyn ile özdeşleştirmenin de etkisiyle oluşmuş, "psiko-seksüel gelişimdeki çatışmaların bir sonucu" olarak tanımlamıştır. Diğer bazı bilim adamları ise eşcinselliğin nedenlerini sosyal etkilerde ve anne karnındaki gelişim esansında gerçekleşen fizyolojik olaylarda aradılar. 

21. yüzyıla gelindiğinde birçok toplum cinselliği daha rahat ve açık bir şekilde tartışır hale geldi. İnsan cinselliğinin bir ifadesi olarak eşcinsellik kabul görmeye başlandı ve bunun bir sonucu olarak eşcinsellikle ilgili hurafeler bilimde de terk edilmeye başlandı. Özellikle 1950 ve 60'larda yaygın olan, erkek eşcinsellerin zayıf ve kadınsı oldukları, lezbiyenlerin erkeksi ve saldırgan oldukları inanışları büyük oranda terk edildi. Araştırmacı Alfred Kinsey'in 1948'deki raporuna göre eşcinsel aktivite gerek erkek gerekse bayan ergen Amerikalılar arasında oldukça yaygındı. Daha sonra farklı ülkelerde yapılan araştırmalarda, din, kültür, sosyal yapı, görünürlülüğe bakılmaksızın eşcinselliğin hemen hemen her toplumda ortalama nüfusun %10 unun eşcinsel olduğu görülmüştür.  

Bu arada, bazı bilim adamları cinsel aktiviteleri homoseksüel ya da heteroseksüel olarak ayırmaktansa, geniş bir yelpaze üzerinde değerlendirmektedir. Onlara göre bu yelpazenin en uç noktalarını homoseksüelliğin ya da heteroseksüelliğin en ileri düzeyleri oluşturur. Biseksüellerin orta noktada bulunduğu kabul edilirse diğer bireylerin her biri bu yelpazenin sağında veya solundaki bir noktada yer almaktadırlar. Bunu kanıtlamak amacı ile verilen en iyi örnek ise, konuma bağlı eşcinselliğin karşıt cinsin bulunmadığı hapishane gibi ortamlarda gerçekleşme sıklığının her zaman daha fazla olmasıdır.