Lezbiyen dünyam3(Lezbiyen hikayem);

Bugün, 2 sene önce yaşadığım o harika ilişkimi anlatmak istiyorum sizlere.
Daha önce yazmıştım, ilkokul 5te tanıştığım biriyle uzun bir ilişki yaşadığımı.
Ama pek konunun üstünde durmamıştım, şimdi konuyu biraz açmak istiyorum.
Söylemek gerekirse, harika ötesiydi. Uzun, açık kumral saçları ve ela gözleri vardı. Açıkçası biraz birbirimize benziyorduk
diyebilirim. Benimde uzun kumral, kıvırcık ve ela gözlerim var.
Duygusal, bir okadarda hayır demeyi bilmeyen bir kızdı.
Gün geçtikçe daha fazla kaynaşıyorduk, konuşuyorduk. Üstelik aklımızdan geçenler sıklıkla aynıydı.
Leb demeden leblebi oldugunu anladı derler ya, aynen öyleydi bizim aramızdaki garip enerji.
İkimizde açıklayamıyorduk bulundugumuz durumu, birbirimizin ilkiydik..
Tenefüslerde her dakika birlikteydik, okuldan çıkar ayrı arabalarla aynı mahalleye gelirdik.
Aynı sokakta oturuyorduk ve bu bana hayatımda sunulan en güzel hediyeydi..
Ozamanlarda hiç evde durmazdım, akşam 8e kadar dışarda olurdum hep. Ailem sürekli kızardı bana ama
olmuyordu. Yapamıyordum.. Ondan bir saniye bile ayrı kalmak çok zor geliyordu.
Sürekli evine giderdim, odasının camından onu bir süre izleyip sonra kısık bir sesle adını tekrarlardım gelmesi için.
Annesinden izin alıp, bisikletlerimizle gezmediğimiz yer kalmazdı. Hem çok iyi anlaşıp hemde çok fena kavgalarda ederdik.
Ayrı fikre düştüğümüz bazı konularda ikimizde kendi bildiğimizi savunuyorduk ve buda tartışmaya gidiyordu.
Küserdik ama sonra tekrar barışırdık. :) Bazen kimsenin bilmediği ıssız bucaksız yerlere giderdik, bayağı yaramazdık.
Komşuların böğürtlenlerini falan alırdık izin almadan ve ne olursa olsun herşeyi beraber yapardık.
Çocukluk yıllarımız böyle geçmişti ve ailem taşınmak istiyordu. Hatırlıyorumda taşınacağım son gün akşama kadar onunlaydım.
Ardından babamın sesi gelmişti.. Artık gitmek zorundaydım, ona son kez sarıldım ve veda ettim.
İlk başlarda zordu, ama onunla baglantımı asla kesmedim. 2 saatlik yol gelip giderdim haftanın 4 günü.
Sonra oda bana gelirdi, zaten ailelerimizde tanışıyordu. Gidip gelmek daha kolaydı bu yüzden.
Bir kaç ay sonra bize ne olmuşsa oldu.. Hiç görüşmemeye başladık, daha fazla büyümüştük.
Okuldan eve evden okula giderdim bende hep. Çok arkadaşım vardı ama pek ziyarete falan gitmezdim içine kapanık bir kızdım.
Sonra küçüklük aşkımın, başka bir şehre yerleştiğini öğrendim arkadaşlarımdan. Üstelik taşındığı şehir banada yakındı.
Bir gün cesaretimi toplayıp, evine gittim. Kapıyı öyle bir moral bozukluğuyla açmıştı ki birini dövecek gibiydi, canı bir şeye sıkkındı.
Sonra karşısında beni gördü, öyle kala kaldı. Bende hiç bir şey söylemedim, gülümsedim sadece.. Sus işareti yaptım ve ona sarıldım.
Hala şaşkın şaşkın bakıyordu. Sonra ama nasıl ne alaka diye cümleler kurmaya başladı kekeleyerek.
Peşini bırakacağımımı sandın demiştim bende. Annesiylede çok iyi anlaşırdım eskiden, beni görünce oda sevindi.
Odasına geçtik, uzun zamandır konuşmamıştık. Hayatımızdan bahsettik, olan bitenlerden. Konu aşk hayatına gelmişti artık.
Tepkisini görmek için, sevgilim var ve çok mutluyum demiştim. O an hiç gözümün önünden gitmez, hayatımda hiç bir zaman
onun öyle surat astığını görmedim. Daha 2 saniye önce kahkaha atarken 2 saniyenin içinde hiç konuşmayan birine dönmüştü.
Hmm ne güzel diye cevap vermişti hatırladığım kadarıyla. Ben gülerek koluna vurdum ve 'şaka yaptım, amma üzüldün görende bana aşıksın sanacak'
dedim. Bağırarak bir of çektiki ne of, hiç değişmemişsin herzamanki gibi gıcıksın demişti.
Sen sanki çok farklısın deyip gülümsemiştim. Ama bu gülümseme farklıydı, öyle içten gülümsemiştim ki..
Sonra ona yaklaştım ve sıkı sıkı sarıldım, seni çok özledim hemde çok dedim. Sonra ona sarılmayı bırakıp ona baktığım o 1 saniye içerisinde
zaman durmuştu sanki. Gözleri dolmuştu ve neredeyse ağlıyacaktı. Açıkçası ikimizde duygusal insanlardık.
Yapma ağlatacaksın benide, bak yanındayım ben deyip elini sıkıca tuttum ve yanağından öptüm. Ama normal bir öpüş değildi bu,
bunu oda biliyordu. Yüzünü bana çevirdi ve seni çok seviyorum dedi. Ve söylerken öyle duygu yüklü konuştuki,
bu duygu hem sesine hemde gözlerine yansımıştı. Sonra gözlerim aniden dudaklarına kaydı. Hayatımda hiç onu öpme düşüncesi
geçmemişti aklımdan. Ve o an sanki en güzel dudaklara sahipti.. Ama öpmedim, onu kaybetme düşüncesi bile benim için çok acıydı.
Sadece, ben daha çok seviyorum diyebildim. Ve o an en güzel anlardan biriydi, benim yapmaya çekindiğim şeyi yapmıştı.
Bana yaklaştı, yaklaştı ve yaklaştı.. Dudaklarımız aniden birleşti, hala unutamıyorum o anda hissettiklerimi inanın.
Öyle yoğun bir his yaşadım ki göz yaşlarıma engel olamadım. Ne ağlaksınız diyecek bazılarınız belki ama yok yani dayanamadım.
Göz yaşlarımı silip, gözlerime baktı ve tekrardan seni seviyorum demişti. Ve bu güzel sözüne karşılık bende sıkıca dudaklarından öptüm.
Gülümseyerek başıma gelen en güzel mucizesin demiştim..
Rüya gibi geliyordu her şey, bu yüzden o benim mucizemdi.
Size bu yaşadıklarımı anlatmak bana keyif veriyor, umarım sizlerde aynı keyfi alıyorsunuzdur diye umut ediyorum.
Neyse..


Şimdilik bukadar, lezbiyen dünyam4'te görüşmek üzere :)